Asfalt is een belangrijke bron van luchtverontreiniging in stedelijke omgevingen, volgens een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances.
Uitgebreid onderzoek naar emissies van motorvoertuigen heeft ons begrip van luchtverontreiniging vergroot, maar volgens onderzoekers van Yale University dragen ook talrijke niet-verbrandingsgerelateerde bronnen in belangrijke mate bij aan luchtverontreiniging.
Om de impact van dergelijke niet-verbrandingsbronnen te beoordelen, verzamelden de onderzoekers vers asfalt, een materiaal dat wordt aangetroffen in wegen, daken en opritten, en verwarmden het tot verschillende temperaturen.
Ze ontdekten dat wanneer asfalt wordt blootgesteld aan matige zonnestraling, dit resulteert in een toename van 300% in secundaire organische aerosols (SOA). SOA levert een belangrijke bijdrage aan fijn stof (PM2,5), een luchtverontreinigende stof waarvan bekend is dat deze negatieve gevolgen heeft voor de volksgezondheid.
De onderzoekers ontdekten ook dat de asfaltemissies verdubbelden wanneer de temperatuur steeg van 40 ° C naar 60 ° C – niveaus die het materiaal vaak in de zomer bereikt!
Na enige tijd ontdekten de onderzoekers dat de emissies bij zomertemperaturen afvlakten, maar vervolgens in een gestaag tempo aanhielden, wat suggereert dat er langdurige, voortdurende emissies van het asfalt zijn in reële omstandigheden.
De onderzoekers zeiden dat het vinden van nieuwe manieren om wegen milieuvriendelijker te maken net zo belangrijk is als hetzelfde doen voor auto’s en vrachtwagens.
Peeyush Khare, een afgestudeerde student in het laboratorium van Gentner en hoofdauteur van de studie, voegde toe: ‘Een belangrijke bevinding is dat asfaltgerelateerde producten substantiële en diverse mengsels van organische verbindingen in de lucht uitstoten, met een sterke afhankelijkheid van temperatuur en andere omgevingsfactoren. .
‘Dat is belangrijk vanuit het perspectief van de luchtkwaliteit, vooral in hete, zonnige zomers.’
In gerelateerd nieuws, eerder dit jaar heeft een baanbrekende studie gesuggereerd dat deeltjes die vrijkomen uit autobanden ook een ‘belangrijke’ bron van microplastics in de oceanen van de wereld kunnen zijn.
De studie is een van de eerste ter wereld die banddeeltjes identificeert als een belangrijke en aanvullende bron van microplastics. Wetenschappers hebben eerder microplastics ontdekt, afkomstig van microbeads in cosmetica en de degradatie van grotere items zoals draagtassen en plastic flessen, in mariene omgevingen wereldwijd – van de diepe zeeën tot het noordpoolgebied.